`

تبریک سال نو ^___^



سلام

سال نوتون مبارک باشه.

ان شاءالله که سال خوب و خوشی را شروع کنین و بهترین ها را برای شما آرزو می کنم.

خواستم این ها رو براتون تایپ کنم ولی دیدم یه کار جالب انجام بدم و یه تفاوتی با بقیه پست ها داشته باشه.


دوستانِ گل

عزیزان همراه

برای هم دعا کنین... به فکر مریض هایی که روی تخت بیمارستان ها هستند و این سال جدید را به جای بودن در کنار خانواده روی تخت و دور از خانواهده هاشون هستند.

برای تعجیل در فرج حضرت عشق، مهدی موعود (عج)

‌برای همه مسافرین...

و...

+اوه... اوه.. اوه فقط نیم ساعت دیگه مونده خخخخ

+برم که پیش خانواده ام باشم

+الان مشخصِ که دفترِ دیگه ای دم دستم نبود و یکی رو همینجوری برداشتم :دی


التماس دعا

              یا حق  : )

۱۰ نظر

باورش براش سخته خخخ


تقویم گوشیم هنوز باورش نشده که سال نود و پنج تموم شده خخخ

هی ارور میده 😁

۲ نظر

فرخنده باد بر همگان مقدم بهار ..... نوروز ، جاودانه ترین جشن روزگار


                            


سلام : )

بامداد سی اُم اسفندِ سال نود و پنج تون به خیر و خوشی ان شاءالله ^__^

ولی یحتمل وقتی این پست رو شما می خونید صبح یا ظهر شده و دیگه بامداد نیست :دی پس روزتون به خیر : )

خداروشکر دست مامان بهترِ و به سفارش دکترشون فقط سه روز به گردنشون آویزون بود. 

خداروشکرتر سال نود و پنج با همه ی اتفاقای خوب و بدش داره تموم میشه و کمتر از دوازده ساعت دیگه بهار نود و شش همراه با فروردینش  *_* از راه میرسه.


این روزا سرم حسااااابی(با یه تشدید روی "/س/" بخونید ) شلوغ بود... ولی به لطف آبجی جونی و حضور پر رنگ یسنا خانم زیاد خسته نمی شدم :دیییی

امروز وقتی یه گوشه نشسته بودم و داشتم با هویه کاری رو پارچه برای بخاریمون رو میزی! درست می کردم، یسنا اومد کنارم و شروع کرد به کنجکاوی و سوال پرسیدن. بماند که چقدر بهش تَشَر زدم که شلوغ کاری نکنه تا حواسم پرت نشه و دستمو نسوزونم و اونم یه کوچولو برام ناز کرد که چرا دعواش کردم(آخه هیچ وقت با صدای بلند باهاش صحبت نمی کنم چه برسه به دعوا کردن -_-) وقتی از دل کوچولوش در آوردم و دلیل بالا رفتن صدامو بهش گفتم [بعله اینطور خاله ای هستم من ؛)  ] ازش خواستم تا با دستای کوچولوترش بغلم بکنه 😍 آخ که چه کیفی داد : )) وقتی بغلم میکرد در گوشم گفت: «خاله بوگو خفه شدم؟» o_0 بیا اینم از خواهرزاده :دی

ولی واقعا حس خوبی داشتم.. دروغ نگفتم اگه بگم همون لحظه خستگیم در رفت : ))))


+فروردینم از راه رسید.. هم خوشحالم هم ناراحت.. خوشحالیم واسه اینه که روز اولش رو به دیدار رهبری میرم و قرار هرسالشون تو حرم ^_^ ناراحتیمم به این خاطره که کم کم باید از این سنی که هستم خداحافظی کنم و پا به سن... بذارم —_—  فعلا که باورش ندارم تا ببینم خدا چی می خواد خخخ


 بر آمد باد صبح و بوی نوروز

به کام دوستان و بخت پیروز

مبارک بادت این سال و همه سال

مبارک بادت این روز و همه روز


برای یکایکتون بهترینا رو از خدای عزیز و مهربونم خواستارم : ) ان شاءالله سالی پر از موفقیت.. سعادت و خوشبختی باشه براتون ^_- 


التماس دعا... 

یا حق : )

۱ نظر

بگذار و بگذر


دو روز نبودم کل بیان دلتنگم شدن -__- خودم میدونم اینجا فقط یه محبوبه شب داره که اونم منم 😊


این دو روزی که شما، خیلی راحت دو روز میخونید واسه من تنها دو روز نبود! دو روزی بود که خیلی خیلی سخت و ناراحت کننده پیش رفت و بحمدالله خوب و بد سپری شد!

خیلی خیلی سخته برام بخوام از این دو روز بنویسم.. دو روزی که خونه برام خونه نبود! دو روزی که کارم فقط و فقط گریه کردن و اشک ریختن بود. 

 هر وقت تو جراید و روزنامه ها از «سهل انگاری بانوان در خانه تکانی آخر سال» می خوندم با خودم می گفتم «خب چرا حواسشونُ جمع نکردن؟ یا چرا مراقب خودشون نبودن؟» و از این دست چراها. ولی هیچ وقتِ هیچ وقت فکر نمی کردم شاااااید خودم یا خانوادم یه روزی مخاطب این علامت سوال ها باشیم! حتی جمله ی معروفی هم در این زمینه داریم:

«حادثه هیچ گاه خبر نمی کند»

و اینجاست که هر چی آه حسرت از ناکجاآباد دلتم بکشی و ایضا سر بدی هیچ فایده ای نداره که نداره!!!


+خب دیگه مقدمه چینی بسه :دی 

پنجشنبه بعدازظهر خیلی ناگهانی و البته از رو سهل انگاری واسه مامانم اتفاق بدی افتاد! به طوری که مچ دستشون میشکنه و با پدرم به بیمارستان میروند و گچ می گیرند. اونم برای سه هفتهههههههههه -_- سه هفته باید دستشون تو گچ باشه.

از وقتی براشون این اتفاق افتاد تا جمعه صبح یک ریز اشک میریختم و گریه می کردم. هر وقت دست گچ گرفتشونو میدیدم ناخودآگاه گریم میگرفت! اصلا نمیتونستم خودمو کنترل کنم و جلوشون گریه نکنم. میدیدم با هر بار اشک ریختنم ناراحت میشن ولی واقعا خارج از کنترل من بود!

(ان شاءالله همه مامانا تنشون سالم باشه و لبشون به خنده باز بشه.. مدیونید اگه نگین «الهی آمین» )

خلاصه که سال ۹۵ با هر اتفاق خوب و بدش داره تموم میشه و به قول پسر دایی که وقتی امشب اومدن خونمون برای عیادت از داداشی و مامانی می گفتن«حتما حکمتی داره، خدا بنده هاشو به یه نحوی امتحان می کنه! شما رو هم به این شکل(مخاطب مامانم بودن)» 

+خدایا شکرت.. شکرت که اتفاق بدتری نیفتاد! خدایا شکرت که بازم لبخندشو میبینم : )


★دو روزِ دیگه تا عید مونده! این سال لعنتی چرا تموم نمیشه؟ چرا نمیگذره؟ کاش زودتر بگذره تا جونم بالا نیومده!!!! 

★★اگه یه نفر پیدا بشه و ازم بپرسه «اگه بخوای یه روز یا یه ماه رو از سالی که گذشت، حذف کنی، چه روزی و چه ماهی رو می حذفی؟»

 با اینکه این روزای آخر اسفند خیلی داره کِش میاد و روزای خیلی عذاب آور و متشنجی رو تحمل می کنم ولی قطع به یقین میگم شهریورشو می حذفم! 

شما چه روزی یا چه ماهی از سال ۹۵ رو فاکتور میگیرین؟ 

★★★ان شاءالله سال ۹۶ پر از اتفاقات خوب باشه براتون ^_^ پر از خیر و برکت : ))


بعدا نوشت: ممنونم از دوستان گلی که جویای احوال مامانم بودن و با کامنتاشون باعث دلگرمی این حقیر بودن... از تک تکتون سپاسگزارم : ) براتون بهترینا رو از خدای مهربونم آرزو می کنم  : )) 

شرمندتونم که خیلی دیر کامنتای پر مهرتونو تایید کردم. امیدوارم منو به بزرگی خودتون ببخشین 🙏🙇

۱۳ نظر

فراموششان نکنیم...


                           


                                                                 #آتش_نشان_فداکار

                                                            #چهارشنبه_سوری_بیخطر

                                                   👈در پاسداشت آتش نشانان فداکار👉


+هیچی دیگه خواستم یه توضیحی دربارش بدم دیدم هم عکس و هم متن گویای همه چیز هست : )

++یادمون نره چه قول هایی دادیم! 


۸ نظر

هیــــــــس! اینجا گوش شنوایی............ هست


بعضی وقت ها دلت آنقدر گرفته است که به یک نفر احتیاج داری تا درست بنشیند رو به رویت و همه ی حواسش را بدهد به تو تا تو برایش حرف بزنی که فقط دو گوش شنوا باشد برای دردی که سال هاست کنج سینه همچون تومور بدخیم هی بزرگ و بزرگ تر می شود.
ای کاش عروسک هایی که وقتی کوچک بودیم و با آنها بازی می کردیم و گاهی وقت ها محرم اسرارمان بودن، پا به پای ما بزرگ می شدند و قد می کشیدند. آن زمان هایی که به خاطر ریختن غذا بر روی لباست مآخذه شدی، یا وقتی با بچه های هم سن و سال خودت بیرون از خانه خاک بازی می کردی و خودت را خاکی می کردی، بعد مادر تو را با آن سر و شکل میدید و ناراحت از اینکه چرا لباس نویی را که چند روز پیش برایت خریده را کثیف کرده ای و دعوایت می کرد، تو به گوشه ی اتاقت پناه می بردی و او را در آغوش می کشیدی و در گوشش پچ پچ وار از چیزهایی می گفتی که تو را ناراحت کرده است. و او فقط به چشم های قهوه ای تو زل می زد و گوش می کرد. فقط و فقط گوش شنوایی بود برای اسرار دلت... برای دلتنگی های شبانه ات... برای ناملایمات زندگی... برای سنگینی مسئولیتی که زمانه بر دوش نحیف و شکننده ی تو گذاشت.. برای...


                                                       من نه حوری بهشتی می خواهم
                                                                     و نه آتش جهنم
                                                      اندکی سکوت مطلق در اوج نبودن
                                           و آرامشی ابدی بی آنکه جهانم را لمس کرده باشم
                                                                  از چه ناله سر دهم؟!
                                                            که کس را گوش شنوا نیست
                                                                      گیرم که باشد
                                                  او خود ناله ای گوش خراشتر ز من دارد
                                                                      از چه بگویم؟!
                                                                      چگونه بگویم؟!
                                           وقتی زبان هم دگر دستور مغزم را اجرا نمی کند
                                                        من در این خرابات خود نخاله ام
                                                                  خداوندا کبریتی زن
                                                                  تا شاید آتشی بگیرد
                                                                     خاکستری شود 
                                                                    و گُلی سبز شود

                                                                   حامد حکمت نژاد

۶ نظر

Kindness Imam Narratives

                                                           

                                          ?Who is Hussain?                         Who is Mahdi    

                                        pleas search about real islam from real sources    

           

                           


                                                                     امام حسین (ع): 

                                                 مرگ با عزّت، بهتر از زندگی ذلیلانه است.


                         


                                                                        مهاتما گاندی:

                          "ایمان من این است که پیشرفت اسلام به استفاده از شمشیرهای مؤمنان 

                           آن بستگی ندارد، بلکه نتیجه فداکاری عالی امام حسین (ع)، آن مقدس 

                                                                       والا مقام است."  

                     

                              ---------------------------------------------------------------------------------------------

                                  قدم هایی کوچک برای هدف بزرگ     جنبش #امام_مهربانی

                              Small Steps to the Big Goal    #Kindness_Imam campaign     


۳ نظر

سرماخوردگی ... است :)


قربون خودم برم با این شانسی که دارم -_-

ملت زمان خونه تکونی هزار و یک درد لا علاج می گیرن (به قول خود ملت) اون وقت من خداروصد هزار مرتبه شکر باید بعد پروژه ی خونه تکونی یه سرماخوردگی .... بگیرم :دی

+جای خالی رو خودتون می تونید پر کنید :)))

امشب از اون شبایی بود که با وجود سرماخوردگی و گلو درد نمی تونستم از خوردن نوشابه اجتناب کنم.. 

منو تصور کنید با یه آب ریزش بینی و ایضا چشمی! در حالی که لیوان نوشابه را بردم بالا، این وسطم نگاه های چپکی مامان در حال خط و نشون کشیدن که اگه گفتی بریم دکتر و فلان با پشت دست به خدمتت میرسم و ایناااا..

آخه این انصافه منی که دوستدار نوشابه ام، به خاطر یه سرماخوردگی جزیی نوشابه نخورم؟ نه واقعا این انصافه؟! از اون طرف هم بابا جونی شیطونی می کرد که بح بحو بح بح :)) نووووشاااابه!


+تا حالا ندیده بودم یه نفر پاشو عمل کنه و انقدر ریلکس باشه و نناله!! 

خداروشکر که حتی وقتیم خوابه آرومه :))

۵ نظر

نفس های آخر


شمارش معکوس شروع شد..
از امروز تا آغاز سال یک هزار و سیصد و نود و پنج فقط ده روز دیگه مونده! در واقع نُه روزُ نصفی :دی )
زمانِ تحویل سال ساعت سیزده و پنجاه و هشت دقیقه و چهل ثانیه بعد از ظهرِ روز دوشنبه سی ام اسفندِ.
اسفند امسال سی روزست.. یعنی امسال سال کبیسه ست.. سالی که هر چهار سال یکبار روزهای اسفند به عدد سی میرسه! 
اگه نوزادی روز سی ام اسفند به دنیا بیاد یعنی هر چهار سال یکبار براش تولد میگیرن؟ یا مثلا هر چهار سال به سنش اضافه میشه؟خخخخ
یه چیز دیگه، از دو بعدازظهرِ روز دوشنبه که سال، نو شده تا سه شنبه اول فروردین چندمه؟! این نصف روز کجای تقویمِ؟ از روزای عمرمون حساب میشه یا نه؟ اصلا این نصف روز مهمه؟ 

+بی صبرانه منتظر سه شنبه اول فروردینِ سال یک هزار و سیصد نود شش، ساعت سه و نیم بعدازظهرم : ) به قرار هر ساله ی حضرت آقا که روزِ اولِ سالِ نو، در حرم مطهر، رواق حضرت امام (رحمه الله علیه) سخنرانی دارن : )
تا حالا دو سال پیاپی قسمتم شده و موقع سخنرانی حرم بودم...
ان شاءالله سه باره بشه و بتونم برم ^_^
۴ نظر

ترینیداد و توباگو

 

بلاخره یه ذره تونستم یه نفس تازه کنم و بیام به وبلاگ جونم سر بزنم.. همین که وارد پنلم شدم با ستاره های روشن وبلاگ دوستان روبه رو شدم که از بعدازظهر تا الان نرسیدم بخونمشون!


از دیروز تا همین نیم ساعت پیش در حال خم و راست شدن بودم. یه عده میان عیادت داداشی، همین که پاشونو از در بیرون نذاشتن گروه بعدی سلام گویان وارد میشن(یکی نیست بگه بابا شماها که خونه هاتون نزدیک به همه یا با هم راحتین، خو با هم بیاین دیگه!) موقع خداحافظی و بدرقه کردن، گروه بعدی که میخوان وارد بشن، یه ساعت ما رو دم در می کارن! خو این انصافه؟! تو این سردیِ هوا؟! 


تو اوج خستگی، وجود یسنا واسم یه انرڗی مضاعف و یه دوپینگ خیلی خیلی قوی بود(البته الانم هست) شیرین کاریاش، شیرین زبونیش، ورجه وورجه کردنش، لوس بازیاش، کلا همه کاراش واسم شیرینه و منو به وجد میاره :) 

دیدین کوچولوها نمیتونن یه کلمه هایی رو درست تلفظ کنن، یسنا هم همینطوره، نمیتونه بعضی کلمه ها رو درستشو بگه مثل:

چسب > چبس ........ قلب > قبل ......... پُماد > کماد .......... بشقاب > بشباق

+کلمه هایی که با رنگ آبی نوشته شده، لغاتیِ که یسنا تلفظ می کنه!

ولی عجیبه که «قسطنطنیه.... ترینیداد و توباگو*» رو بدون وقفه یا تُپُق، خیلی واضح تلفظ میکنه!!!!

*جمهوری ترینیداد و توباگو کشوری متشکل از دو جزیره در دریای کارائیب واقع در شمال آمریکای جنوبی است. 


+امسال قصد دارم در کنار خرید عید به کتابخونم یه رونقی هم بدم ^_^ 

+میشه لطف کنین و کتابایی رو که مطالعه کردین رو معرفی کنین (نبینم باز کتاب درسی معرفی کردینا... با تشکر 🙏)

+امروز متوجه شدم به بوی رنگ حساسیت دارم.. تا کی حالم بد بود و بینیم بوشو حس میکرد! با اینکه یکی دو ساعتی از رنگ کردن موی مامانم توسط آبجی خانم گذشته بود!!!! 

+آبجی خانم که متعجب بود و می گفت فکر نمی کنه با این وضع، من بتونم موهامو رنگ کنم! منم در جوابشون گفتم با اینکه رنگ موهامو خیلی دوست دارم ولی شااااید بعدا وضعم بهتر بشه و دیگه حساس نباشم 😂😂

+فقط یازده روز دیگه مونده! کاراتونو کردین؟ خریداتونو انجام دادین؟ خیلی وقت نداریناااا :))) 


۱۰ نظر
درباره من


وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ
لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ


***یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ/صف2
ای کسانی که ایمان آورده اید! چرا سخنی می گویید که عمل نمی کنید؟!***


این روزها که می گذرد، هر روز
در انتظار آمدنت هستم!
اما
با من بگو که آیا، من نیز
در روزگار آمدنت هستم؟

قیصر امین پور

طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان