`

تقریبا یه هفته ای میشه که نت ماهانه نمی خرم و با طرح روزانه، روزهامو سپری می کنم. شاید با این کارم بتونم حداقل ساعات کمتری رو به وب گردی اختصاص بدم که خداروشکر تو این یه قلم عملکرد خوبی داشتم. [تشویق حضار]

+چند باری دیدم که بلاگری اعتراض کرده که چرا وقتی کامنتشو میبینم همون لحظه جواب نمیدم؟

اول از همه باید بگم، از طریق تنظیمات پنل، در قسمت تنظیمات پیشرفته، تیک "آگاهی ارسال کننده از وضعیت خوانده شدن نظر" رو برداشتم. [#خباثت موج میزند نه؟ : )) ]

در ثانی، همانطور که شاید خودتونم با من هم عقیده باشین، گاهی اوقات نویسنده و مدیر وبلاگ، حس و حال جواب دادن کامنت در لحظه رو نداشته باشه و حتی دسترسی به پنل وبلاگ رو، این انتظار زیادیه که از دنبال کننده های وبلاگش بخواد چند دقیقه و حتی چند ساعتی بهش زمان بده تا فرصتش پیش بیاد؟ : )

و کلام آخر [‌مهران مدیری طور زل می زند به دوربین و می گوید] :

تو این شب و روزا دعا فراموش نشه.

مخصوصا مخصوصا برای تسکین قلب امامِ حسینِ زمانمون (عج)

این که میگن "من و جدایی از این آستان خدا نکند" رو تو این یکی دو روز با گوشت و پوست و استخونم حسش کردم، لمسش کردم.

برای منه مشهدی دل کندن از آقام سخته، درسته شاااید دیدارمون و توفیق تشرفمون هر چند هفته یا چند ماه یکبار اتفاق بیفته و اجازه ی تشرف به محضرشون پیدا کنم ولی همینم به قول معروف غنیمته! اصن نفس کشیدن تو این شهر، تو شهرم رو با هیییییچی عوض نمی کنم حتی اگه اون چیز خوشبختی آینده ای باشه که هر شب و روز از خدا، وقت و بی وقت خواستم!!

+فکر می کنم یه شرط به شروط ازدواجم اضافه شد و اونم اینه که 

یا مشهدی باشه یا باید تو شهر زن جان زندگی کنه ^_^

دلم برای وبلاگم تنگ شده بود. تا رمز کاربریمو زدم با صحنه ی بسیااار خنده داری مواجه شدم که تا چند دقیقه فقط می خندیدم ^_^

اگه قبلا دو سه تا بودن و همیشه جاشون تو هرزنامه بود ولی امروزه خیلی شیک و مجلسی پیامشون فارسی درج میشه و منتظر تایید ن! -_-

خدایا توبح 😂😁 برم بقیه شونم عدم نمایش بزنم :||

سلاملکم 😊