اوایل سال جدید بود که اسم تمامی بچه های سایت جیم و دنبال کنندگان وبلاگ رو توی یک برگه نوشته بودم که هر وقت میرم حرم براشون مخصوص دعا کنم. از فرانک و آقاشون، مستر مداحی و مثلث برموداشون، نسیم و آلاء گرفته، تا دوستان بلاگری که برای اولین بار به وبلاگم می اومدن و وقتی متوجه مشهدی بودنم میشدن از منه کمترین التماس دعا داشتن که هر وقت رفتم حرم یادشون کنم. خلاصه اسم همه رو روی برگه نوشته بودم و گذاشته م توی مفاتیحم.
چند وقتیه اون برگه رو گم کردم و هر جا رو زیر و رو می کنم پیداش نمی کنم که نمی کنم.
خیلی اتفاقی تو گالریِ گوشیم، عکسای مسافرتو دیدم و یکی یکی رد می کردم که یهو یاد "چاه امام زمان (عج)" افتادم و یادم اومد که قبل از رسیدن به شهر قم، اون برگه رو از تو مفاتیحم برداشته بودم و تو جیب مانتوم گذاشته بودم. یادم اومد که وقتی از بالای چاه امام زمان به داخلش نگه می کردم و وقتی خانمایی رو دیدم که برای حوائجشون و اجابتش به دست آقا، عریضه می نوشتن، منم همون برگه رو تا زدم و انداختم تو چاه!
الان که فکرشو می کنم، به این حافظه ی درب و داغونم لبخند میزنم که بعد از گذشت (بیش از) یک ماه از خاطرم رفته بود که چرا این مورد رو فراموش کردم. و اینکه لبخند تلخی می زنم که چرا این مسافرت و این زیارت، شیرینی سفرهای قبل رو نداشت؟
+ لیست بعدی به زودی نوشته میشه : )
++ سیصدمین پست ^_^
