از مکه بر می گشتیم که به شهر "فَید" رسیدیم. همه حجاج عراقی از این شهر خاطره ی خوشی دارند؛ زیرا این شهر در دل حجاز و درست در نیمه ی راه مکه و کوفه با درختان و باغ های بسیار زیبا و آب راهه های چشم نواز، پذیرای مسافران و حاجیان است.
رئیس کاروان، علی بن بلال بغدادی بود. او وکیل امامان و فردی محترم و شناخته شده در میان شیعیان بود. وقتی به "فَید" رسیدیم، برخی برای استراحت پراکنده شدند. علی بن بلال به من گفت:" در این شهر قبر یکی از اصحاب امام رضا(ع) است که من مدتی شاگرد او بودم. خوب است که به زیارت قبر وی برویم."
به قبرستان رفتیم و پس از جست و جو قبرش را یافتیم. علی بن بلال گفت:" صاحب این قبر محمد بن اسماعیل بن بزیع است. او بسیار متدین بود. شاگرد چند امام و نماینده ایشان بود. خوب به یاد دارم که روزی وی در مجلس درسش از امام رضا(ع) سخن گفت و بیان کرد که آن حضرت، در ضمن گفت و گو با وی فرموده است:" هر کس قبر مومنی را زیارت کند، و دست خود را روی قبر بگذارد و هفت بار سوره قدر را بخواند، از عذاب روز قیامت در امان خواهد بود." اکنون بیا و در کنار قبرش بنشین، تا دستور امام را اجرا کنیم.
در این حال بود که روایتی دیگر از خاطرم گذشت. دوستی از امام هشتم شنیده بود که ایشان فرموده بود:" کسی که نمی تواند به زیارت ما بیاید، شایسته است که به زیارت دوستان صالح ما برود، در این صورت خداوند ثواب زیارت ما را به او می دهد."
+کامل الزیارات، ص۳۱۹ و۳۲۰
++شهادت ولی نعمتمون، آقا جانمون، علی بن موسی الرضا(ع) رو تسلیت میگم.
بعدا نوشت:
+ ۳۰ صفر ۱۴۳۹_شهادت امام رضا(ع)
صحن انقلاب
