`

چند ماهی میشه، یه وبلاگی رو می خونم که نویسنده ش از کتاب هایی که می خونه به طور خیلی زیبایی عکس میندازه و تو بلاگش منتشر میکنه به همراه چکیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــده ای از کتاب (ولی به نظر کل کتابو مینویسه اینقدری که مطالبش طولانیه :| ) تو اغلب عکس هاشم یه ماگ، کتاب به همراه بوک مارکِ زیباش ^_^ و چند تا چیز میز خوشکل و رنگی پنگی^_____^ شاید باورتون نشه ولی هیچ وقت نشده برم وبلاگش به قصد اینکه امروز چی خونده و چکـیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــده ش -_- در مورد چیه، همیشه به خاطر عکسای خوشکلی که انداخته بهش سر زدم :دی عکس هاش شاید اینترنتی یا فتوچاپ باشه ولی من که خیلی دوست دارم : )

وضع موهام خیلی خراب شده بود بطوری که سرشون موخوره گرفته بودن و مجبور بودم یه وجب (شما بخونید چهـــــــــــــــار انگشت باز -_-) کوتاهشون کنم. گفته بودم پدرم خیلی روی موی بلند حساسن و دوست میدارن و باز هم تو پرانتز که یحتمل رو موهای من حساسن چون موهای مامانم به شدت کوتاه هست و من میگم مردانه ست و خواهرمم خیلی بلند نمیذاشتن پرانتز بسته :دی بدون اطلاعشون مو و قیچی رو سپردم دست خانم آرایشگر تا جایی که موخوره گرفته کوتاه کنن+ خودمم خسته شده بودم

شما هم مثل من از اینکه آقا/خانم آرایشگر با قیچی اول میگه «مبارک باشه» ذوق می کنین؟ ★_★

دلم به حال اون یه وجب موی از دست رفته سوخت :( هیچ وقتِ هیچ وقت نذارید حال موهاتون بد بشه اون وقت یه فکری به حالش بکنید. (باشه بالام جان؟ ) 

یه نفر پیدا بشه بگه چرا آقایون از موی بلند خوششون میاد و انقدر روش حساسن؟ یا شایدم پدر من خیلی حساس باشن هوم؟ خداروشکر هنوز متوجه نشدن ؛ )

اگر سنجاق مویت وا شود از دست خواهم رفت

که سربازی چه خواهد کرد با انبوه جنگاور؟

علیرضا بدیع

^_^

فکر کنم باید این یه مورد رو هم به شروط ضمن عقد اضافه کنم که اختیار موهام با خودم باشه :دی مرحوم خسرو شکیبایی تو فیلم هامون یه دیالوگی داره که من خیلی دوسش دارم و میگه:«-با صدای بلند-این زن حق منه، سهم منه، مال منه، عشق منه ^_^ -تن صداسشو میاره پایین و میگه- طلاقش نمیدم ) ولی کیه که پایبند باشه (البته میدونم ما اصلا همچین مردانی نداریم و به احتمال خیلی خیلی قوی از مریخ هستن اونایی که پایبند به شروط ضمن عقد نیستن و همین که با طاووسشون از پل گذشتن پشت پا میزنن به همه ی قول و قرارهایی که داده بودن) 

عصر آدینتون به خیر و خوشی : )

+چقدر از بیماری «سندروم داون» اگاهید و میدونید؟

دیشب با مامان خانمی رفتیم حرم. وای که چقدر شلوغ بود. هر وقت میریم حرم همیشه تو صحن انقلاب(صحن سقاخانه) میشینیم ولی انقدر که شلوغ بود جایی برای نشستن پیدا نکردیم و رفتیم تو یکی از رواق ها نشستیم. حرم حضرت رضا باشی و بعد ببینی تو رواق حضرت معصومه نشستی ^_^ وای که چه حالی میده : )

شبایی که جشن و میلاد باشه فضای حرم خیلی خیلی زیبا و دلچسبه.

ببینیدو راضی باشید : )

تو رواق نشسته بودم و تو حال و هوای خودم بودم که دیدم یه حاج خانمی به همراه یه خانم جوان و یه نوزاد کنارم نشستن. منم که عشق بچه کوچولو (فسقل) صورتمو چرخوندم سمتش و لبخند رو لبم بود ولی همین که نوازادو دیدم لبخندِ رو لبم ماسید و اشک بود که ناخودآگاه مهمون صورتم شد.

اصلا نمی تونستم خودمو کنترل کنم. به بهانه ی خواندن زیارت نامه چادرمو رو صورتم کشیدم و یه دل سیر گریه کردم. کلی سر خدا غر زدم، کلی گله گی کردم، کلی خدا رو به بزرگیش خوندم و قسمش دادم که این کوچولو رو شفا بده ولی... خداروشکر تو اون رواق نماز جماعت اقامه نشد و رفتیم رواق دارالحجه وگرنه مطمئنم با این روحیه ای که دارم صدبار نمازمو به خاطر گریه کردن و اشک ریختن میشکستمو باطل میشد.

اصلا چطور میشه که فرزندی با این بیماری به دنیا میاد؟ بیمارانی که ناتوانی ذهنی دارن و طول عمرشون اغلب کوتاهه.

بیشتر بدانیم.

محبوبه این کیه؟

محبوبه فلان فیلمو چه ساعتی داره؟

محبوبه این بازیگره همونی نبود که تو فلان فیلم بازی کرده بود؟

محبوبه مگه اینا(اشاره به بازیگرا) از هم جدا نشدن پس اینا(اشاره به عکسا) چی میگه؟

محبوبه...

محبوبه...

و محبوبه...

انگاری رو پیشونیم با خط درشت و خانا و خیلی خیلی زیبا نوشته شده «تلتکست»!!!

موندم من که زیاد پای تی وی نیستم پس چرا همش از من می پرسن؟

با اینکه تو هیچ گروهی که به بازیگرا و خواننده ها ( در کل سلبریتی ها) ربط داشته باشنم فعالیت نمی کنم پس این سوالا چیه؟

+قبل از نوشتن، داداشم این سوالو ازم پرسیدن:

-محبوبه این کیه؟ 

(بعد از یه دور تجزیه و تحلیل کردن صورتش) اوووووووومممممم پسر باباش -_- نمی شناسم

والاع :/ 

کلا وقتی کسی رو نشناسم این جمله رو میگم:/

+شمام تو خونتون تلتکست دارین؟ تی وی رو نمیگمااا یکی مثل من 😑

Who is Hussain               Who is Mahdi

Please search about real Islam from real sources

"بسم اللَّه الرحمن الرحیم 

از حسین بن على به سوى گروه مؤمنین و مسلمین. 

اما بعد؛ هانى و سعید نامه‏ هاى شما را نزد من آوردند و آخرین نفر فرستادگان شما بودند که نزد من آمدند. کلیه آنچه را که شما شرح داده بودید فهمیدم.منظور اکثر شما این بود که ما امام نداریم. تو بسوى ما بیا شاید خدا ما را بوسیله تو به حق هدایت و نزدیک نماید.

من برادر و پسر عم و شخصى که از ال بیت و مورد وثوق من است یعنى مسلم بن عقیل را بسوى شما می فرستم.

اگر مسلم براى من بنویسد که آراء عموم و عقلاء و فضلاء شما متحد شده باشد، همان طور که فرستادگان شما آمدند و نامه‏ هاى شما را قرائت نمودم من با خواست خدا به زودى به سوى شما می آیم. به جان خودم که امام طبق دستور قرآن و عدالت قضاوت خواهد نمود.

امام کسى است که دین حق را پذیرفته و جان خود را براى دین زندانى کند،   

و السّلام."

من بیش از 20 سال را در زندان سپری کردم ، شبی به ستوه آمده تصمیم گرفتم با امضاء و قبول تمام شرایط رژیم آپارتاید از زندان خلاص شوم که ناگهان بیاد قیام و حرکت امام حسین در کربلا افتادم و این به من قوت قلب و نیرویی داد که مقاومت کنم و آزادی و حقوق برابر را بدست آورم و آوردم.

نلسون ماندلا 

-------------------------------------------------

قدم هایی کوچک برای هدف بزرگ         جنبش #امام_مهربانی

Small Steps to the Big Goal   #Kindness_Imam Campaign

دو تا داستان در مورد توکل تو ادامه مطلب آوردم که پست قبلی (آنچه دلم خواست...) رو کامل میکنه. اگه اونجا میذاشتم زیادی طولانی میشد.

دیدین تا با یه نفر صحبت میکنی و از برنامه ها و تصمیمایی که برای آیندت گرفتی براش میگی، یهو فیگور علامه ی دهری به خودش میگیره و می خواد راه و چاه رو بهتون نشون بده و آخرشم کلی حس منفی بهتون منتقل میکنه؟

وقتی هم اعتراض می کنی میگه: «بَده می خوام اون نصفه دیگه ی لیوانو بهت نشون بدم؟»

بابا بی انصاف خو الان اون بنده خدا با چه امیدی، اصلا با چه روحیه ی می خواد به آیندش فکر کنه؟

+کسی را که امیدوار است نا امید نکن شاید امید تنها دارایی او باشد. [ باشه؟ : ) ]

+ امید کسی رو ازش نگیرین آورین : )

★دیروز یهو دلم مزار شهدا می خواست... کارامو انجام دادمو راه افتادم.

این قطعه، اولین جاییه که تو گلزار شهدا بهش سر میزنم ... قطعه ی شهیدان «برونسی» و «ولی الله چراغچی»

★اسمشو نمیدونم ولی کل قطعه شهدا معطر به بوی اینا شده بود.

★و آخرین شهیدی که بهشون سر میزنم و بیشتر پیششون میمونم.

دیروز تو اتوبوس شرکت واحد جا واسه نشستن نبود و مجبور بودم واستم. تو اتوبوس یه پسر بچه ی حدودا چهار، پنج ساله با یه کلاه بله دار، جلو پاهام ایستاده بودـ کلاه لبه دارش مهم نیست مهم اون لبخندی بود که بهم زد و منم جواب لبخندشو با لبخند دادم و این شروع صحبت کردنمون بود و شیرین زبونیای اون. هر حرفی که میزد لباش کش می اومدن و منم از خندش خندم می گرفت. اتوبوس، در حال حرکت و اون برام از پارک و اینکه چقدر شهر بازی رو دوست داره صحبت می کرد و منم دلم واسش قنج می رفت و هی با انگشت اشاره م رو بینیش می زدم یا با پشت دستم صورتشو نوازش می کردم. نا گفته نماند که این وسطم با مامانش هم کلام میشدم. مامانش می گفت این شازده پسر اصلا لباس آستین کوتاه نمی پوشه، صلوات خاصه امام رضا (ع) رو بلده و هر شب به مامانش میگه براش بذاره. دعای سلامتی امام زمان (عج) رو هم تا حدودی بلده. (اللهم الرزقنا از این پسر بچه ها ^_^) آخرشم با اون لحن بچه گانش بهم گفت میای بریم خونمون؟ منم گفتم مگه همبازی نداری؟ و متوجه شدم که نخیر ایشون تنهای تنها تو خونه تشریف دارن و هیـــــــــــــــچ همبازی ندارن.

میدونم زندگی سختی زیاد داره... بالا و پایینم تا دلتون بخواد داره ولی مگه نه اینکه خدای ابراهیم اونو از آتشی که نمرود براش مهیا کرده بود نجات داد؟ چرا چون بهش ایمان داشت. توکل کرد. خب خدای منو شمام با خدای ابراهیم مگه فرق میکنه؟ مگه نگفته هر کس به من توکل کنه من براش کافی ام(کفایت میکنم) یا خودش گفته که من روزی رسونم و روزی بنده ی من به عهده ی منه یا اون ضرب المثلی که میگه: هر آن کس که دندان دهد نان دهد یا یا یا... ولی جامعه ی الان چی رو نشون میده؟ پس چرا تک فرزندی؟ اصلا بهش ایمان داریم که توکل کنیم؟ 

تو رو خدا در حق بچه هاتون ظلم نکنین 🙏😢

++بیتی که در عنوان مطلب اومده رو امروز دوبار شنیدم. نخواستم چیز دیگه رو بنویسم.

بعدا نوشت: از دیشب تا دم دمای صبح هی با گوشیم ور می رفتم و روشن می کردم که ببینم سیم کارتم غیر فعاله یا نه. یکی نیست بگه آخه چرا با احساسات یه دختر اینجوری بازی می کنین؟ :/

ایرانسل دیده من خیلی پیگیرم واسه همین نخواسته از این بیشتر منو تو آمپاس قرار بده و از خیر سیم کارت من گذشت :دی