شنبه ۱۸ دی ۹۵
همه ی ما می دونیم که بازی با بچه ها ما رو از دنیامون دور می کنه.
یهو کوچولو میشیم، طرز صحبت کردنامون تغییر می کنه، غم و غصه هامونو فراموش می کنیم، وارد یه دنیای دیگه میشیم، باهاشون مثل خودشون بازی می کنیم رو دوتا دستامون خم میشیم و واسشون اسب میشیم، با هم نقاشی می کشیم، تو نقاشیامون شده حتی خورشید و آبی بکشیم، هر بخش از خونه رو یه رنگ بکشیم و ...
اینا به کنـــــــــار...
حالا اگه با یه بچه ی دو ساله آشپزی بکنی که دیگه چه شود !
نمی دونم تا حالا تجربشو داشتین یا نه ولی اگه تجربه نکردین پیشنهاد میدم حتما این کارو بکنین.قول میدم بهتون خوش بگذره ^_^
امروز با خواهر زادم که فقط دو و نیم سالشه رفتیم تو آشپز خونه و کاپ کیک درست کردیم.
انقدر هیجان انگیز بود که هر چی بنویسمم نمی تونم حال اون موقمو براتون توصیف کنم.
یه نیم ساعت، سه ربی رو با هم گذروندیم. به من که خیلی خوش گذشت.
منِ ناوارد اول از همه دو تا تخم مرغو دادم دستش، برگشتم که ظرفشو بیارم، صدای شکستن تخم مرغای بخت برگشته به گوشم رسید! بعععععله عشق خاله همونجا با اینا بازی می کنه و در جا میشکونتشون :|
نمیگم ناراحت نشدم، اتفاقا یه کوچولو عصبی شدم آخه رو فرش ریخت! ولی بعدش با زبون خودش بهش توضیح دادم که:
اولش:
- وااااای یشنا! چیکا کَیدی؟! حالا ژواب مامانی یو چی بدم؟ / کمی نـــــازو چاشنی این متن بکنید و با صدای بچه گانه بخونید تا گل لبخند رو لباتون بشینه :)
*_* اونم همینجوری نیگام میکرد و ذوق داشت!
- کوشولوی خاله عب نداله، ولی نباید الان میشکوندی، بیا تو این بشکن ( یه کاسه ی بزرگ کریستالی)
چون بلد نبود، دستای کوچولوشو گرفتمو کمکش کردم که بشکنه. یکمش دوباره رو فرش ریخت و بقیشو تو ظرف.
خلاصه که با یکم پلشت کاری تونستیم کاپ کیکای خوشمزه ای رو درست کنیم/ جاتون خالی :)
+وقتی خوردیم یادم اومد که عکس نگرفتم، واسه همین شرمنده عکسی در کار نیست :)
خسته نباشم من :|
