چقددددر خوبه که لباس فرم داریم، جدای از اینکه همه یکدست لباس می پوشیم و در پوشش، فردی از دیگری برتری نداره، یه خوبی که داره اینه اگر حین فعالیت کلاسی، اونم کار با چسب، احیانا لباست به چسب آغشته شد نگران تمیز شدن یا نشدنش نیستی؛ حالا اینو تعمیمش بدین به همه جوانب داشتن لباس فرم در محیط کاری :||
مثلا ظهر بر می گردم خونه و وقتی مانتومو از تنم در میارم چشمم می افته به لکه مماخ یه فسقلی که از پشت بغلم کرده بود :| فکر کنم کار، کارِ آسِد معین چهار ساله باشه : ) همونی که گفتم فرت و فرت میگه "محبوبه جون بووووووس" امروز وسط نرمش و ورزش افتاد دنبالم تا بوسم کنه منم هی از دستش فرار می کردم و پشت بچه ها قایم می شدم :| آخه بوس که نمیکنه، گردنتو می گیره و میکشه سمت خودشو دو طرف لپتو خیس می کنه -_- خلاصه هر چی می مالیم به صورتامون، همون اول صبحی، آسد معین با آبلمبو کردنمون پاک می کنه میره پی کارش :|
+ عنوان از باباطاهره
وقتی پادکست "خانم لیلی، آقای مجنون" از کانال منصور ضابطیانو گوش میدادم، از این بیت خوشم اومد
اینم کانال آقای مارکوپلوی ایرانی @mansourzabetian
