روز دوشنبه بی خبر از ما استادمون نیومد. نشستیم دور میز و طرحای همو بررسی کردیم. اینکه مریم قشنگ میکشه، زیاد شلوغش نمیکنه ( برعکس من :| ) یا طرح نیمه رو به اتمامِ دلبر زهرا و رنگای ملایمی که میکنه ^_^ ( دو سالی میشه که تذهیب کار می کنه )
همه رو یک به یک نگاه کردیم و سعی می کردیم اونچه رو که از نظر ما مناسب نیست، به هم بگیم.
امروز دوباره دور یک میز جمع شدیم اما با این تفاوت که استاد هم اومده بودن. پیشرفت خوبی داشتم ولی بازم همون نکات ریزی که هر جلسه ایراد می کردن، اینبارم گوشزد کردن. با اینکه خییلی روی این قضیه حساسم که نسبت گل و برگ رو درست در بیارم یا حداقل توی یه رده باشن، اما بازم از دستم در میره و خرابکاری می کنم. ( نمونه تکمیل شده طرح دو پست قبل، زیر عکسا موجوده :دی )
تایم باقی مانده کلاس تا اذانو رفتم کتابخونه.
اما کارت عضویتمو خونه جا گذاشته بودم -_-
جا که نه! چون اصلا احتمال نمی دادم برم کتابخونه، برش نداشتم ( حالا انگار یه کارت فسقل مسقل چقدر جاگیر و سنگینه که همونو از کیفم در آوردم :/ )
خلاصه که امروز در کمال ناباوری کتاب جامع هنر تذهیب رو توی کتابخونه پیدا کردم اما چه فایده وقتی کارت عضویتمو فراموش کرده بودم :/ خوبی کتابخانه آستان قدس اینه که مدت زمان مطالعه تا تحویل کتاب به امانتداری، یک ماهه ست و این به تنهایی یک مزیت برای من محسوب میشه. کتابخونه قبلی، هفتگی بود. یعنی نخونده بر می گردوندم :/
روزایی که خیالم راحته دیرم نمیشه و زمان بیشتری دارم که کتابخونه بمونم، میون قفسه های بزرگ و طویلش چرخ می خورم و قدم میزنم تا اینکه از سیستم کتابیابی اون استفاده کنم مثل امروز.
همینطور که عناوین کتابو از نظر می گذروندم این عنوان و نام نویسنده برای لحظه ای منو مجذوب خودش کرد ( عادت می کنیم/زویا پیرزاد ) کتابو دست گرفتم و صفحه اولشو باز کردم
+ نویسنده ی خوش ذوق، خواننده ی خوش ذوق تری رو میطلبه
بخوانید و چون من لذت ببرید : )
مکانی که اغلب اوقات میشینم، لقمه مو می خورم و اطرافو نگاه می کنم.
اینم طرح تکمیل شده اون پست
++ بدانید و آگاه باشید که در زبان فارسی یک "یِ" داریم و یک "ای"
مثال: (چای، یاس، دریا و یخ ) همه صدای یِ میدن
اما صدای "ای" درسته که طرز نوشتاری هر دو به یک شکله ولی از نظر خواندن با هم متفاوتن مثل: سینی، امین، کتری، می خوانند و... اینها صدای "ای" میدن! متوجه شدین نوگلان من؟؟
حالا این به کنار
هنوز آموزش ه و اِ و تفکیک این دو در کلمه، مونده :/ مثلا هنداونه که آخرش صدای " اِ " میده :/
میگن "کم گوی و گزیده گوی" و اینا
و من الله التوفیق : ))
کامنتا بزودی!
