يكشنبه ۷ بهمن ۹۷
امروز بعدازظهر دو دسته خانواده دیدم
یکی اونایی که زبانشون به تشکر و قدردانی باز شد
و
دسته دیگه اونایی که نگاه طلبکارانه بهت دارن و اینکه خودت میدونی وظیفه تو انجام میدی به کنار، اونام یه تشکر و خشک و خالی که هیچ، زبانشون فقط و فقط به گله و شکایت باز میشد
از بین بیست تا کوچولویی که دارم فقط مامان یه نفرشون امروز نفسگیر شده بود
درسته دارم وظیفه مو انجام میدم ولی منم آدممم
دوست دارم زحماتم دیده بشه
به قول مامان اگر بنده های خدا ندیدنت، کارات پیش خدا گم نمیشه